मी फक्त
एक देह नाही
देहाच्या पिंजऱ्यात कैद
मुक्तीच्या कामानेत लीन
आत्मा आहे,
नृत्यरत आहे निरंतर,
बांधलेले शिष्टाचाराचे घुंगरू,
परत करू शकते मी आता देवदुतालाही
माझ्या स्वर्गाची रचना
मी स्वतः करेन.
मला पर्वा नाही
कोणत्याच परिवर्तनाची,
वयाच्या बरोबरीने उद्या
पिंजरा परिवर्तीत होईल
सुरकुत्यांनी भरलेल्या
एका जर्जर अवशेषात,
पण मी उतरवून
काळाची कात,
बनेन पुन्हा
चिर-यौवना,
मी निःस्पर्श आहे
श्वासांच्या त्या स्पंदनांपासून
जी मला संमोहित करून
कैद करू पाहतेय मला
आपल्या मोहपाशात,
मी बांधून घेतलंय
चंद्र आणि सूर्याला
माझ्या पदरात,
आता ते नियंत्रित नाही करणार
माझी दिनचर्या,
आणि आकाशाची सारी टोकं
उघडली आहेत मी
आता माझ्या भरारीमध्ये
सीमेची बाधा नाही,
विचरण करतेय मी
निरंतर ब्रह्मांडात
ओढून मुक्तीचे कवच
कारण नियम आणि अपेक्षांचे
आवरण उतरवून ठेवलंय मी
केव्हाच
कल्पवृक्षावर....
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा