अनाकलनीय गूढ गंधाळत राहतं,
मनाच्या हिंदोळ्यावर
झुलत राहतं भूत-भविष्यात
मन तयार करत असतं ताळेबंद
सुख-दुःखांच्या क्षणांचा ...
जेव्हा
का, कसं, कोण, कुणासाठी,
जगण्याचं हरवलेलं प्रयोजन शोधताना
ते सापडतच नाही कुठेच अनंत प्रयत्नांती
तेव्हा अधिकच गुंतत जात गूढ
फुफ्फुसात भरणाऱ्या हवेचं...
तरीही गूढ गंधाळत राहतं
चंदनासारखं
झिजत झिजत
देवत्त्वाच्या ठायी
पावन होण्यासाठी...
गूढ गंधाळत राहतं
मेंदीच्या पानासारखं
एखादीच्या हातावर
एखाद्याच्या नावाचे
रंग भरण्यासाठी...
अखेर आयुष्याच्या सांध्यपर्वातही
बेचैन मनःशांतीची भेट देत
गूढ गंधाळत राहतं
अखेरपर्यंत
कायमचं...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा