तुम्ही एकट्या माणसाला पर्वत उतरताना पाहिलंय?
मी म्हणेन - कविता
एक अप्रतिम कविता ...
पण तुम्ही त्यांना काय म्हणाल,
ती दोन माणसं जी त्या झाडाखाली बसली आहेत?
फक्त दोन माणसं...
किती तास किती दिवस किती शतकांपासून
तिथे बसली आहेत ती दोन माणसं
काय तुम्ही सांगू शकता?
दोन माणसं जरा वेळाने उठतील .
आणि साऱ्या शहराला आपल्या पाठीवर टाकून
कोणत्यातरी नदी वा पर्वताकडे चालू लागतील ती दोन माणसं...
दोन माणसं काय करतील या दुनियेचं
तुम्ही काही सांगू शकत नाही !
दोन माणसं परत येतील
एखाद्या भर दुपारी रस्त्याच्या कडेला
तुम्हाला अचानक भेटतील दोन माणसं...
पण का दोन माणसं
आणि नेहमीच दोन माणसं...
काय एकाला तोडून बनतात दोन माणसं?
दोन माणसं तुमच्या भाषेत घेऊन येतात
किती शहरांची धूळ आणि उच्चारणे
काय तुम्हाला माहित आहे?
दोन माणसं
रस्त्याच्या कडेने फक्त शांतपणे चालणारे दोन माणसं
तुमच्या शहराला किती अनंत बनवतात,
तुम्ही कधी विचार केला आहे?
मूळ कविता : दोन माणसं
मूळ कवी :
केदारनाथ सिंह
मूळ भाषा : हिंदी
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा