विसरता येणं सहजशक्य असलं तरी
विसरू नये कुणीच
पहिल्या महायुद्धानंतर
इटलीच्या पदपथावर
अंगाचं मुटकुळं करून
कुडकुडणाऱ्या बेनिटोला,
विसरू नये कुणीच
नव्या विकासाच्या आश्वासनांनी
नव्या पिढीची मनं
जिंकणाऱ्या
जर्मनीतील त्या समाजवादी
पत्रकार अडोल्फला,
विसरू नये कुणीच
काहीच
कधीच
महायुद्धे
विकासाची
प्रगतीची
आणि
अखेर संहाराची,
विसरू नये कुणीच
काहीच
कधीच
लोकशाहीच्या
अस्तित्वासाठी...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा