पहाट

गारठलेल्या सत्वर हातांनी

उतरवल्या जातात एकामागून एक

अंधाराच्या पट्ट्या.

मी माझे डोळे उघडते,

अजूनही

माझ्या श्वासांच्या तारा

एखाद्या ताज्या जखमेच्या

मर्मस्थळाशी जुळलेल्या आहेत...