पूर्तता माझ्या व्यथेची

पूर्तता माझ्या व्यथेची माझिया मृत्यूंत व्हावी
जीवनापासून माझ्या ह्या मला मुक्ति मिळावी
वेदनेला अंत नाही अन कुनाला खंत नाही 
गांजणार्‍या वासनांची बंधनें सारी तुटावी
संपली माझी प्रतीक्षा, गोठली माझी अपेक्षा
कापलेले पंख माझे...लोचने आता मिठावी
सोबती काही जिवाचे मात्र यावे न्यावयाला
तारकांच्या मांडवाखालीं चिंता माझी जळावी
दुर रानांतील माझी पाहुनी साधी समाधी 
आंसवें सार्‍या फुलांचीं रोज खालीं ओघळावीं
कोण मी आहे ?मला ठाऊक नाही नाव माझे
शेवटी सारी धुळीने चौकशी माझी करावी
हे रिते अस्तित्व माझे,शोध शून्यांतील वेडा
माझियामागेंच माझी सर्व ही ओझी रहावी
काय सांगावे तुला मी ? काय मी बोलूं तुझ्याशी?
राख मी झाल्यावरी गीते तुला माझी स्मरावी
                                                 सुरेश भट