लहानपणी म्हणे
मी खूप चळवळी होते,
म्हणजे असं मला
माझी आई सांगत असते..
पण आज मात्र मी
काहीच वेगळं करत नाही,
कोणत्याही चळवळीत
माझं पाऊल कधी शिरत नाही..
खरी चळवळ तर आता
आमचे पुढारी करतात,
पैशाच्या कुरणात
अखंड चरत राहतात..
त्यांची एखादी चळवळ
कधीतरी दिसण्यात येते,
मग त्याचा तळ गाठण्यासाठी
नवी चळवळ उभी राहते..
एकंदरीत या चळवळीतून
काहीच निष्पन्न होत नसतं,
चळवळ करणाऱ्यांच्या खिशावर
योग्य तेवढं वजन असतं..
चळवळी कितीही झाल्यातरी
आपल्याकडे हे असंच चालतं,
काळ्या पैशाचं घबाड
अखेर स्वीस बँकेत सापडतं..
चौकशीच्या समित्या निघतात
समित्यांचे अहवाल येतात,
अटकांची नाटकं झाल्यावर
आरोपी जामिनावर सुटतात..
आपलंही रक्त खवळतं
आपल्यालाही संताप येतो,
पण भ्रष्ट व्यवस्थेपुढे
आपणही हतबल असतो..
मग आपण गात राहतो
गाणे उपाय थकल्याचे,
अन् तरीही लेख लिहितो
सामर्थ्य आहे चळवळीचे.....
सामर्थ्य आहे चळवळीचे.....
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा