तू कृष्णसखा माझा
मन माझे वृंदावन,
मी मुग्ध राधिका बनले
जग भासे नंदनवन ….
मन झाले माझे धुंदतुझी वाजे मंद वेणू,ही रासलीला चालेमाझ्या हृदयांगणी जणू ….
तुझ्या गळी वनमाला
रानफुलांची शोभे,
बावरलेली राधा
तिचा कृष्णसखा शोधे ….
सैरभैर लोचनेतुझी वाट न्याहाळती,राधा झाली रे बावरीअश्रु नयनी दाटती ….
तुझी चाहूलही नाही
झालास गोकुळा पारखा,
अश्रू ढाळते यमुना
तू निर्मिली द्वारका ….
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा