दाखवले जातात इथे सतत आरसे,
अनेकदा अंतर्गोल,
क्वचितच बहिर्गोल…
मग ऐकवली जातात
त्यातील प्रतिमांची परीक्षणं,
बेंबीच्या देठापासून
ओरडून ओरडून…
अशावेळी प्रकर्षानं वाटतं,
नकोत कान,
नकोत डोळे,
नकोच आहे
कोणतेही ज्ञानेंद्रिय…
कारण,
इथली ज्ञानाची कवाडं
केव्हाच झालीत बंद,
आज ज्याला म्हणतात ज्ञान
ते आहे बंदिस्त,
आरश्यांच्या असंख्य चौकटीत...
आरसे आरसे फक्त आरसे…
आरसे,
एकतर अंतर्गोल,
नाहीतर बहिर्गोल...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा