श्री संत विसोबा खेचर

माझी मूळपीठिका सोपान सद्गुरू | तेणे माया करू ठेवलिया ||

त्याचे कृपेकरून मीपण ठकलो | देहेभावा गेलो विसरूनिया ||

चांगयाचा अंगीकार मुक्ताईने केला | सोपान वोळला मजवरी ||

जन्ममरणाचे भय नाही आता | खेचरी तत्वता मुद्र दिली ||

जिकडे पाहे तिकडे आनंद भरला | खेचर सामावला तयामाजी ||

संत सोयराबाई (संत चोखामेळा यांची पत्नी)

येई येई गा गरूडध्वजा | विटेसहित करीन पूजा ||

धूपदीप पुष्पमाळा | तुज समर्पू गोपाळा ||

पुढे ठेवूनिया पान | वाढी कुंटुंबी ते अन्न ||

तुम्हा योग नव्हे देवा | गोड करूनिया जेवा ||

विदुराघरच्या पातळकण्या | खासी मायबाप धन्या ||

द्रोपदीच्या भाजीपाना | तृप्ति झाली नारायण ||

तैसी झाली येथे परी | म्हणे चोखयाची म्हारी ||

श्री संत शेख महमंद

ऐसे केले या गोपाळे | नाही सोवळे ओवळे ||

काटे केतकीच्या झाडा | आंत जन्मला केवडा ||

फणसाअंगी काटे | आंत अमृताचे साठे ||

नारळ वरूता कठिण | परी अंतरी जीवन ||

शेख मंहमंद अविंध | त्याचे ह्रदय गोविंद ||

श्री संत एकनाथ महाराज

माझे माहेर पंढरी | आहे भीवरेची तीरी |

बाप आणि आई | माझी विठ्ठल रखुमाई ||

पुंडलिक आहे बंधू | त्याची ख्याती काय सांगू ||

माझी बहिण चंद्रभागा | करीतसे पापभंगा ||

एका जनार्दनी शरण | करी माहेरची आठवण ||

संत बहिणाबाई

संत कृपा झाली | इमारत फळा आली ||

ज्ञानदेवे रचिला पाया | उभारिले देवालया ||

नामा तयाचा किंकर | तेणे केला विस्तार ||

जनार्दन एकनाथ | खांब दिला भागवत ||

तुका झालासे कळस | भजन करा सावकाश ||

बहेणि फडकती ध्वजा | निरूपण केले वोजा ||

प्रपंची असोनि प्रपंचा अतीत | करतिल संत सर्व कर्मी ||

यालागी सेवावे संताचे चरण | मोक्षाचे कारण हेचि येक ||

तक्रातिल लोणी न मिळेची पुन्हा | वेगळ्याची गुणाआत आले ||

पद्मिनीचे पत्र मिळे उदकांत | असताहि तेथ जन्मवरी ||

बहेणि म्हणे तैसे प्रपंची असोन | न बाधी खुण साधूपाशी ||

चालता पाऊल पंढरीच्या वाटे | ब्रम्हसुख भेटे रोकडेचि ||

पहाता ऐसे सुख नाही त्रिभुवनी | ते पहावे नयनी पंढरीसी ||

गाता हरिनाम वाजविता टाळी | प्रेमाचे कल्लोळी सुखवाटे ||

दिंडीचा गजर होतो जयजयकार | मृदं सुस्वर वाजताती ||

हमामा टिपरी घालिती हुंबडी | होवोनिया उघडी विष्णुदास ||

बहेणि म्हणे ऐसा आनंद वाटेचा | कोण तो दैवाचा देखे डोळा ||

श्री संत निळोबाराय महाराज

धन्य धन्य पुंडलिका | केला तरणोपाय लोका ||

एका दर्शनेचि उद्धार | केले पावन चराचर ||

चंद्रभागा पंढरपूर | भक्त आणि हरीहर ||

निळा म्हणे सुलभ केले | भूमि वैंकुठ आणिले ||

राही रूक्मिणी सत्यभामा | पुरूषोत्तमा वामसव्य ||

पुंडलिक दृष्ठीपुढे | उभे देहूडे सनकादिक ||

जयविजय महाद्वारी | गरूड शेजारी हनुमंत ||

निळा म्हणे भोंवते संत | किर्तने करीत चौफेर ||

नाना अवतार धरिले जेणे | दैत्यांसी उणे आणियेले ||

तो हा संचांचिये भारी | उभा तीरी चंद्रभागे ||

तुळशीपत्र बुक्का मागे | धन वित्त न लगे म्हणतसे ||

निळा म्हणे अंतरींचा | भाव साचा ओळखे ||

मार्ग दाऊनी गेले आधी | दयानिधी संतपुढे ||

तेणेचिं पंथे चालो जाता | न पडे गुंता कोठे काही ||

मोडूनिया नाना मते | देती सिद्धांते सौरसु ||

निळा म्हणे ऐसे संत | कृपावंत सुखसिंधु ||

गुरू जनार्दन स्वामी ( संत एकनाथांचे गुरू )

नको गुंतु लटिक्या प्रपंचासी बापा | मार्ग आहे सोपा पंढरीचा ||

न लगो पुसावे आटाआटी कांही | आणिके प्रवाही गुन्तू नको ||

भांबावल्यापरि जन झाले मूढ | विसरले दृढ विठोबासी ||

म्हणे जनार्दन एकनाथा निके | साधी तू कौतुके हेची वर्म ||

देह शुद्ध करून भजनी भजावे | आणिकाये नाठवावे दोषगुण ||

साधने समाधि नको पा उपाधी | सर्व समबुद्धी करी मन ||

म्हणे जनार्दन घेई अनुताप | सांडी पां संकल्प एकनाथा ||

आणिक या सूष्ठीं साधन पैं नाही | घेई पा लवलाही नाम वाचे ||

उभा दिगंबर कटी ठेवूनि कर | शोभतसे तीर चंद्रभागा ||

पुंडलिके निज साधिले साधन | ते तू हऋदयी जाण धरी भावे ||

म्हणे जनार्दन एकनाथा ह्रदयी | विठ्ठलमंत्र ध्यायी सर्वकाळ ||

श्री संत भानुदास महाराज

वेदशास्त्रांचे सार | तो हा विठ्ठल विटेवरी ||

पुढे शोभे चंद्रभागा | स्नाने उद्धार या जा ||

पद्मतळे गोपाळपूर | भक्त आणि हरिहर ||

भानुदास जोडोनि हात | उभा सामोरा तिष्ठत ||

धन्य धन्य हे नगर | भुवैकुंठ पंढरपूर ||

धन्य धन्य चंद्रभागा | मध्ये पुंडलिक उभा ||

धन्य धन्य वेणुनाद | क्रिंडा करितो गोविंद ||

धन्य पद्माळयाची पाळी | गाई चारी वनमाळी ||

धन्य पंढरीचा वास | देवा गाये भानुदास ||

जपता नाम विठ्ठलाचे | भय नाही हो काळाचे ||

नाममंत्र त्रिअक्षर | करी सदा तो उच्चार ||

विठ्ठलनामे सुख आनंद | भानुदासा परमानंद ||

श्री संत गोरा कुंभार

मुकया साखर चाखाया दिली | बोलताही बोली बोलवेना || तो काय शब्द खुंटला संवाद | आपला आंनंद अवधाराया || आनंदी आनंद मिळोनी राहणे | अखंडित होणे नहोनिया || म्हणे गोरा कुंभार जीवनमुक्त होणे | जग हे करणे शहाणे बापा ||

संत जनाबाई

विठो माझा लेकुरवाळा | संगे गोपाळांचा मेळा || निवृत्ति हा खांद्यावरी | सोपानाचा हात धरी || पुढे चाले ज्ञानेश्‍वर | मागे मुक्ताई सुंदर || गोरा कुंभार मांडीवरी || चोखा जीवा बरोबरी || बंका कडियेवरी | नामा करांगुळी धरी || जनी म्हणे गोपाळा | करी भक्तांचा सोहळा || येग येग विठाबाई | माझे पंढरीचे आई || भीमा आणि चंद्रभागा | तुझ्या चरणीच्या गंगा || इतुक्यासहित त्वा बा यावे | माझी रंगणी नाचावे || माझा रंग तुझे गुणी | म्हणे नामयाची जनी || ज्याचा सखा हरी | त्यावरी विश्व कृपा करी || उणे पडो नेदी त्याचे | वारे सोसी आघातांचे || तयावीण क्षणभरी | कदा आपण नव्हे दुरी || आंगी आपुले वाढोनी | त्याला राखे जो निर्वाणी || ऐसा अंकित भक्तासी | म्हणे नामयाची दासी ||

श्री संत नरहरी सोनार महाराज

देवा तुझा मी सोनार | तुझे नामाचा व्यवहार ||

देह बागेसरी जाण | अंतरात्मा नाम सोने ||

त्रिगुणाची करून भूस | आंत ओतिला ब्रम्हरस ||

जीव शीव करून फुंकी | रात्रंदिवस ठोकाठोकी ||

विवेक हातवडा घेऊन | कामक्रोध केलाचूर्ण ||

मनबुद्धीची कातरी | रामनाम सोने चोरी ||

ज्ञान ताजवा घेऊनि हाती | दोन्ही अक्षरे जोखिती |

खांद्या वाहोनी पोतडी | उतरला पैलथडी ||

नरहरी सोनार हरिचा दास | भजन करी रात्रंदिवस ||

शिव आणि विष्णु एकच प्रतिमा | ऐसा ज्याचा प्रेमा सदोदीत ||

धन्य ते संसारी नर आणि नारी | वाचे हरिहर उच्चारिची ||

सोनार नरहरी न देखे पै द्वेत | अवघा मूर्तिमंत एकरूप ||

श्री संत सावता महाराज

कांदा मुळा भाजी | अवघी विठाबाई माझी ||

लसूण मिरची कोथिंबिरी | अवघा झाला माझा हरी ||

मोट नाडा विहीर दोरी | अवघी व्यापिली पंढरी ||

सावता म्हणे केला मळा | विठ्ठलपायी गोविला गळा ||

नामचिया बळे न भीऊ सर्वथा | कळिकाळाच्या माथा सोटे मारू ||

वैंकुठीचा देव आणू या किर्तनी | विठ्ठल गाऊनी नाचो रंगी ||

सुखाचा सोहळा करूनि दिवाळी | प्रेमे वनमाळी चित्ती धरू ||

सावता म्हणे ऐसा भक्तिमार्ग धरा | तेणे मुक्ति द्वारा वोळंगती ||

श्री संत चोखोबामहाराज

ऊस डोंगा परी रस नोव्हे डोंगा | काय भुललासी वरलि या रंगा ||

कमान डोंगी परी तीर नोव्हे डोंगा | काय भुललासी वरलि या रंगा ||

नदी डोंगी परी जल नोव्हे डोंगे | काय भुललासी वरलि या रंगा ||

चोखा डोंगा परी भाव नोव्हे डोंगा | काय भुललासी वरलि या रंगा ||

विठ्टल विठ्ठल गजरी | अवघि दुमदुमली पंढरी ||

होतो नामाचा गजर | दिंड्या पताकांचे भार ||

निवृत्ती ज्ञानदेव सोपान | अपार वैष्णव ते जाण ||

हरिकीर्तनाची दाटी | तेथे चोखा घाली मिठी ||

टाळी वाजवावी गुढी उभारावी | वाट ही चालावी पंढरीचा ||

पंढरीची हाट कैवल्याची पेठ | मिळाले संतुष्ठ वारकरी ||

पताकांचे भार मिळाले अपार | गर्जे भीमातीर जयजयकारे ||

खटनट यावे शुद्ध होऊनि जावे | दवंडी पिटी भावे चोखामेळा ||

श्री संत सेना महाराज

उदार तुम्ही संत | मायबाप कृपावंत ||

केवढा केला उपकार | काय वानू मी पामर ||

जडजीवा उद्धार केला | मार्ग सुपंथ दाविला ||

सेना म्हणे उतराई | होता न दिसे कांही ||

सांडोनि कीर्तन | आणिक न करी साधन ||

पुरवा आवडीचे आर्त | तुम्हा आलो शरणागत ||

मुखी नाम वाहिन टाळी | नाचे निर्ल्लज राऊळी ||

सेना म्हणे नुपेक्षावे | हेचि मागे जीवे भावे ||

जन्मासी येवोनि पहारे पंढरी | नाचा महाद्वारी देवापुढे ||

चंद्रभागेतीरी करा तुम्ही स्नान | घ्यारे दर्शन पुंडलिकाचे ||

सेना म्हणे माझा पुरलासे हेत | डोळे भरूनी पहात विठोबासी ||

श्री संत नामदेव महाराज

बोलू ऐसे बोल | जेणे बोले विठ्ठल डोले ||

प्रेम सर्वांगाचे ठायी | वाचे विठ्ठल रखुमाई ||

नाचू किर्तनांचे रंगी | ज्ञानदिप लावू जगी ||

परेहूनि परते घर | तेथे राहू निरंतर ||

सर्वसत्ता आली हाता | नामयाचा खेचर दाता ||

देह जावो अथवा राहो | पांडुरंगाची दृढ भावो ||

चरण न सोडी सर्वथा | आण तुझी पंढरीनाथा ||

वदनी तुझे मंगलनाम | हऋदयी अखंडित प्रेम ||

नामा म्हणे केशवराजा | केला नेम चालवी माझा ||

आम्हा वैष्णवांचा कुळधर्म कुळीचा | विश्वास नामाचा सर्वभावे ||

तरी त्याचे दास म्हणता श्लाघिचे | निर्वासना कीजे चित्त आधी ||

गाऊ नाचो आम्ही आनंदे किर्तनी | भक्तिमुक्ती दोन्ही भोगू देवा ||

वृत्तसहित मन बुडे प्रेमडोही | नाठवती देही देहभाव ||

सगुणी निर्गुणी एकचि आवडी | मते दिली बुडी चिदाकाशी ||

नामा म्हणे देवा ऐसी मज सेवा | द्यावीजी केशवा जन्मोजन्मी ||

पंढरीचा वास चंद्रभागे स्नान | आणिक दर्शन विठोबाचे ||

हेचि घडो मज जन्मजन्मांतरी | मागणे श्रीहरी नाही दुजे ||

मुखी नाम सदा संताचे दर्शन | जनी जनार्दन ऐसा भाव ||

नामा म्हणे तुझे नित्य महाद्वारी | किर्तन गजरी सप्रेमाचे ||

अमृताहुनि गोड नाम तुझे देवा | मन माझे केशवा का बा नेघे ||

सांग पंढरीराया काय करू यासी | का रूप ध्यानासी नये तुझे ||

कीर्तन बैसता निद्रे जागविले | मन माझे गुंतले विषयसुख ||

हरिदास गर्जती हरिनामाच्या कीर्ति | नये माझ्या चित्ती नामा म्हणे ||

श्री संत सोपानकाका महाराज

चला रे वैष्णव हो जाऊ पंढरियेसी प्रेमामृतखुण मागो त्या विठ्ठलासी ||1||

चालिले गोपाळ वाती वांकुलुया | भरले प्रेमरसे मग ते वाजविती टाळिया ||2||

दिंड्या गरूडटके मृदंगाचे नाद | गाताती विठ्ठलनाम करिताती अल्हाद ||3||

पाले पंढरी भीमा देखियली दृष्ठी | वैष्णवाचा गजरू आनंदे हेलावली सृष्टी ||4||

गजरू गोपाळांचा श्रवणी पडियेला | शंखचक्र करी विठ्ठल सामोरा आला ||5||

कासवदृष्ठी न्याहाळी रंगी नाचतु पै उगला | सोपान म्हणे आम्ही वाळवंटी केला काला ||6||

दुजेपणी ठाव द्वैत ते फेडिले | अद्वैत बिंबले तेजोमय ||

तेजाकार दिशा बिंबी बिंब एक | निवृत्तीने चोख दाखविले ||

निमाली वासना बुडाली भावना | गेली ते कल्पना ठाव नाही ||

सोपान नैश्वर परब्रम्ह साचार | सेवितु अपार नामघोषे ||

श्री संत निवृत्तीनाथ महाराज

जनासी तारक विठ्ठलचि एक | केलासे विवेक सनकादिकी ||1||

ते रूप वोळले पंढरीस देखा | द्वैताची पै शाखा तोडियेली ||2||

उगवते बिंव अद्वैत स्वयंभ | नाम हे सुलभ विठ्ठलराज ||3||

निवत्तीचे गूज विठ्ठल सहज | गयनीराजे मज सांगितले ||4||

आदिनाथ उमाबीज प्रगटले | मच्छिंद्रा लाधले सहजस्थिती ||1||

तेचि प्रेममुद्रा गोरक्षा दीधली | पूर्ण कृपा केली गयनीनाथा ||2||

वैराग्ये तापला सप्रेमे निवाला | ठेवा जो लाधला शांतिसुखा ||3||

निर्द्वद्व नि:शंक विचरता मही | सुखानंद हऋदयी स्थिर जाला ||4||

विरक्तीचे पात्र अन्वयाचे सुख | देऊनि सम्यत अनन्यता ||5||

निवृत्ती गयनी कृपा केली पूर्ण | कुळ पावन कृष्णनामे ||6||

भवसागरसार तरणोपाय सोपा | कृष्णनामे खेपा हरिली जना ||1||

रामकृष्णमंत्र जनांसी उद्धार | आणिक साचार मार्ग नाही ||2||

निवृत्तीधारणा गुरूचरण जाणा | बह्मांड खुणा गुरूकृपा ||3||

संत मुक्ताबाई

अवघाचि संसार केला आम्ही गोड | झाडे आणि झूड ब्रह्मरूप || माता आणि पिता गण आणि गोत | कन्या आणि सुत ब्रम्हरूप || वापी कूप सिंधू आणि सरोवर | दरे आणि खोरे ब्रह्मरूप || हत्ती आणि घोडे, बैल आणि रेडे | मुंगी आणि माकुडे ब्रह्मरूप || आनंदाचे लेणे मुक्ताबाई ल्याली | पालवू लागली चांगयासी || योगी पावन मनाचा | साही अपराध जनाचा || विश्व रागे झाले वन्ही | संते सुखे व्हावे पाणी || शब्दशास्त्रे झाले क्लेश | संती मानावा उपदेश || विश्वपट ब्रह्मदोरा | ताटी उघडा ज्ञानेश्वरा || शुद्ध ज्याचा भाव झाला | दुरी नाही देव त्याला || अवघी साधनहातवटी | मोले मिळत नाही हाटी || कोण कोणा शिकवावे | सार साधुनिया घ्यावे || लडिवाळ मुक्ताबाई | जीव मृदल ठायीचे ठायी || तुम्ही तरूनि विश्व तारा | ताटी उघडा ज्ञानेश्वरा ||