नव्हती मला कसली अपेक्षा
नको मला सत्कार होते,
दाखल घ्यावी माझी अशी
मी कुठे दर्जेदार होते?
लेखणीतुनी जे उतरले
शब्द ते होते विखारी,
माझे तरी बोलणे
कधी कुठे सुविचार होते?
सत्याचा आवाज माझा
गुंजे सभेत बधिरांच्या,
माझ्या मनातील भावनांना
काव्याचे कारागार होते...
ना वादी ना प्रतिवादी
ना होते मी फिर्यादी
जे मला दिलेत ते
माझिया लेखी साभार होते...
हे कलंदर जीवन माझे
अन दुनियेची बेईमान नीती,
माझ्याहूनही प्यार मला
ते काळजावरले वार होते...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा