ये
जेव्हा वेळ मिळेल तेव्हा
जेव्हा वेळ न मिळेल
तेव्हाही ये
ये
जसं हातांत
नृत्याचं चैतन्य येतं
जसं धमन्यांमध्ये
वहातं रक्त
जशी चुलीमध्ये
हळूहळू वाढत जाते धग
तशी ये...
ये
जसे पावसात
बाभळीला फुटतात
नवे नवे काटे
दिवसांची चीरफाड
आणि वचनांची लक्तरं करत ये...
ये जसा मंगळवार नंतर
येत असतो बुधवार
तशी ये...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा