बुधवार, २७ एप्रिल, २०१६

बट सांजेची ढळता ढळता

बट सांजेची ढळता ढळता,
यमुनेकाठी सजते राधा...
सावळ ओठी घुमता पावा,
कण कण होते विरते राधा...

उनाड वारा पदर छेडतो,
अन वाटेवर पाय घसरतो...
घट डोईचा जपता जपता,
अंगोपांगी भिजते राधा...

संसाराच्या पडद्यावरती,
जरी भूमिका वेगवेगळ्या...
तरी लाघवी, अल्लड, अवखळ,
प्रत्येकीतच असते राधा...

कधी साधिका कधी प्रेमिका,
विरक्त देही अभिसारीका...
क्षणी गजल की क्षणात गाथा,
कोणाला ना कळते राधा...

फुलात अत्तर, दुधात साखर,
असेच मीलन जिवाशिवाचे...
तुझ्या अंतरी रुजता रुजता,
कुठे निराळी उरते राधा?

कृष्ण गोंदला जणू मनाला,
आणि तनाला गोकुळ बेडी...
सगळ्यांसाठी जळता जळता,
भक्तीसाठी विझते राधा!

1 टिप्पणी:

  1. ही कविता अतिशय सुंदर आहे, पण कवी/कवयित्रीच्या नामोल्लेखाशिवाय प्रसारित होतेय. कोणी लिहिली आहे?

    उत्तर द्याहटवा