ब्रम्हज्ञान जरी
एके दिवसी कळे ।
तात्काळ हा गळे अभिमान ॥१॥
अभिमान लागे
शुकाचिये पाठी ।
व्यासे उपराटी दृष्टी केली ॥२॥
जनक भेटीसी
पाठविला तेणे ।
अभिमान नाणे खोटे केले ॥३॥
खोटे करूनिया
लाविला अभ्यासी ।
मेरु शिखरासी शुक गेला ॥४॥
जाऊनिया तेणे
साधिली समाधी ।
तुका म्हणे तधी होतो आम्ही ॥५॥
३३३३ पृष्ठ ६१४
(देहूकर सांप्रदायिक), २४७८ पृष्ठ ४२१(शासकीय)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा