देवा
मला रोज एक अपघात कर
आणि
तिच्या हातांनीच जखमा या भर !
कधीतरी
कुठेतरी बसावी धडक
कळ
मला यावी तिला कळावे तडक
घायाळाला
मिळो एक घायाळ नजर !
अपघाती
सोंग माझे वाटावे खरे
तिला
येता प्रेम मला वाटावे बरे
दवा-दारूमध्ये
कुठे असतो असर !
खरी
व्यथा तेव्हा मग सांगेन तिला
विचारेल
जेव्हा, "कुठे दुखते तुला ?"
जरा
डावीकडे जरा पोटाच्या या वर !
टेकवता
छातीवर डोके एकवार
ठोका
घेई झोका उडे आभाळाच्या पार
व्यथांचाच
काय ? पडे जगाचा विसर !
संदीप
खरे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा